Κυριακάτικα Κυρήγματα

Πρεσβύτερος Π. Γκέζος

Κυριακή των Αγίων Πάντων.

 

Η ομολογία της πίστεως αποτελεί

ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία

για τη δική μας ζωή.

 

Περιγραφή: http://pmeletios.com/images/agioi_pantes.jpg

 

 

Συνεπώς η αγιότητα δεν είναι μόνο για κάποιους εκλεκτούς

 αλλά για όλους τους χριστιανούς.

 

Πίστη στο Χριστό είναι η

«τελείωσης του αγίου Ευαγγελίου» σε όλες τις κοινωνίες.

Και η πίστη στο Χριστό φαίνεται, όταν δεν την

                        αφήνομαι να μας φύγει ούτε στις δυσκολίες.

Αυτό είναι το προζύμι

                                    που κάνει ολόκληρη τη ζωή μας ψωμί,

του Χριστού ψωμί, και γίνεται ευάρεστη

                                    στον Χριστό ολόκληρη η δική μας ζωή.

Οι Άγιοι Πάντες, που είναι ενωμένοι μαζί με το Χριστό,

είναι μέλη του αναστημένου σώματός Του,

               γι’ αυτό έχουν και την αγιωτική χάρη από το Θεό.

Κι εμείς οι αγωνιζόμενοι πιστοί χριστιανοί

πρέπει να ακολουθούμε

                                    τα αχνάρια των Αγίων όσο μπορούμε.

Γι’ αυτό και οι Νηπτικοί Πατέρες μας καλούν

                                            όλους εμάς να ενεργοποιήσουμε

την ομολογία στον κόσμο αυτόν που ζούμε.

Στα χέρια μας, μας λένε οι Πατέρες,

                                      κρατάμε από το Άγιο Βάπτισμα φως!

Αυτό είναι και το σύμβολο της λαμπάδας

                             που κρατάει ο ανάδοχος ή ο νεοβάπτιστος

ορθόδοξος χριστιανός.

Το έργο μας είναι να το περιφέρουμε από χέρι σε χέρι

και να το διατηρούμε έστω και τρεμάμενο

αυτό το φως της πυγολαμπίδας, αλλά πάντοτε αναμμένο.

Και τότε ποιος ξέρει; Κάποιος μπορεί

                                                    να το πλησιάσει αυτό το φως

και ν’ ανάψει το δικό του σβηστό λυχνάρι

     απ’ την πυγολαμπίδα τη δική μας ο ταλαίπωρος αυτός.

Μπορεί οι κρότοι και οι θόρυβοι της απιστίας,

της αθεΐας, της αδικίας, της θεομαχίας,

                                                των αιρέσεων, της ασπλαχνίας,

του ευδαιμονισμού και του οικουμενισμού

να πνίγουν αυτούς τους ήχους

                                                     της πονεμένης μας καρδιάς,

αλλά εμείς θα επιμένουμε να διακηρύσσουμε

              και Χριστό Εσταυρωμένο να ομολογούμε δυνατά.

Ποιος ξέρει; Κάποιος μπορεί

                                    να μας ακούσει και κάποιος να σωθεί.

Οι Άγιοι Πάντες το πέτυχαν αυτό,

               ομολόγησαν, δηλαδή, την πίστη τους στο Χριστό

και Τον έθεσαν πάνω από κάθε τι ανθρώπινο και γήινο,

                                   γι αυτό και δοξάστηκαν από τον Θεό.

Για τους Μάρτυρες της πίστεώς μας

                                                               το μεγαλύτερο αγαθό,

το οποίο δεν μπορεί κανείς

                                        να μας αφαιρέσει, είναι ο Χριστός,

τον οποίο δεν αρνήθηκαν και δεν δείλιασαν

                                                         μπροστά σε καμία απειλή,

τα ονόματά τους έχουν μείνει αιώνια γραμμένα

                                                                      στο βιβλίο της ζωής.

Ομολογία του Χριστού  καλείται να δώσει ο κάθε πιστός

σε κάθε εποχή και σε κάθε περίσταση,

         σε κάθε πτυχή και δραστηριότητά του καθημερινώς.

Είθε να μας αξιώσει ο Πανάγιος Θεός

                     όλους μας για να δεχτούμε τη χάρη του Θεού

από το στόμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

                                                 την Δευτέρα Αυτού Παρουσία,

και την δική Του διαβεβαίωση και ομολογία.

 

Ιερέας Π. Γκέζος

 

Κυριακή της Πεντηκοστής

 

Το γεγονός της Πεντηκοστής μεταξύ άλλων φανερώνει

ότι από χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος

                    την επικοινωνία μας μαζί Του την δυναμώνει.

 

Το Άγιο Πνεύμα ολοκληρώνει την προσωπικότητα του ανθρώπου.

 

Στον άνθρωπο ο Θεός, που τον έπλασε κατ’ εικόνα

       και ομοίωση δική Του, έδωσε την εκκλησιαστικότητα

που είναι για τον άνθρωπο

                                      ότι είναι για τον Θεό η τριαδικότητα.

Το γεγονός της Πεντηκοστής μεταξύ άλλων φανερώνει

ότι από χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος

                    την επικοινωνία μας μαζί Του την δυναμώνει.

    Η σύγχυση, που επικρατεί συχνά

                                                    στην ανθρώπινη επικοινωνία,

είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης αμαρτίας.

                     Ο άνθρωπος, που έχασε το πνεύμα του  Θεού,

έχασε και τη δυνατότητα να μιλάει

                και να καταλαβαίνει τη γλώσσα του κάθε λαού.

Η δυσκολία στην ανθρώπινη επικοινωνία

είναι αποτέλεσμα του ανθρώπινου εγωκεντρισμού,

που κάνει τον άνθρωπο να βλέπει

                όλους τους συνανθρώπους του, ακόμη κι αυτούς

που είναι πολύ κοντά του, σαν εχθρούς.

                          Ο άνθρωπος που έχει το πνεύμα του Θεού

δεν σκέπτεται τι θα πάρει από τον άλλο,

αλλά τι θα του δώσει. Δεν προσπαθεί να εξασφαλίσει

για τον εαυτό του την καλύτερη θέση, αλλά να βοηθήσει

τον συνάνθρωπο του να την πάρει, αν του αρέσει.

Στον κόσμο μάθαμε να βλέπουμε τα του κόσμου

        σε δύο επίπεδα:  κοινωνικά και προσωπικά χωριστά.

Άλλοι πάνε να γιατρέψουν τα προβλήματα τα κοινωνικά,

τα μεγάλα θέματα, τα μακροθέματα

με κοινωνικές παρεμβάσεις και άλλοι βλέπουν

                      τα προβλήματα, τα προσωπικά, τα ατομικά

των ανθρώπων και θέλουν να κάνουν

                                                          προσωπικές επεμβάσεις.

Αυτό είναι

        μια τραγωδία και μια προσπάθεια χωρίς θεραπεία.

Για να υπάρχει αυτή η ενότητα

                                           και η θεραπευτική της κοινωνίας

πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη του Αγίου Πνεύματος:

όποιος πιστεύει σε μένα απ’ αυτόν

                          θα ρέψουν ποταμοί ύδατος εκ της κοιλίας

(αυτού). Και  είπε παρακάτω  σ’ αυτό το κείμενο:

                          Οποίος πιστεύει σε μένα και με ακολουθεί,

αυτός θα έξει το φώς της ζωής.

Αν δεν είμαστε πνευματοφόροι,

                                               πάντοτε θα έρχονται χωρισμοί

και θα έρθει ο Νικόδημος να πει: Μπορεί ο νόμος

να κρίνει τον άνθρωπο; Μπορεί κάποιος νόμος,

    κάποια μέτρα της κοινωνίαςνα κρίνουν την Εκκλησία; 

Η Εκκλησία λοιπόν

                              συγκροτείται κοινωνικά και πνευματικά

από το Άγιο Πνεύμα

                  και εμείς φέρουμε πάνω μας μια ευθύνη βαριά

και δεν μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα του κόσμου

να περάνε μπροστά μας τηλεοπτικά.

Η Πεντηκοστή έχει μια ξεχωριστή σημασία

για τον κάθε χριστιανό. Αποτελεί

                                 την ιστορική φανέρωση της Εκκλησίας

στον κόσμο αυτό.

Από τη μοναδική ημέρα της Πεντηκοστής,

 η απλή ομάδα των μαθητών μαζί με τις πρώτες

            τρεις χιλιάδες ανθρώπων, που είχαν πίστη δυνατή

εμφανίζονται στην Ιστορία με το όνομα Εκκλησία.

Το Άγιο Πνεύμα δόθηκε αρχικά στους προφήτες,

αλλά μόνο για συγκεκριμένο σκοπό,

για να μπορούν να κατανοούν τη γνώση

                                                  που τους αποκάλυπτε ο Θεός.

           Όμως, πλήρως και ολοκληρωτικώς,

το Άγιο Πνεύμα

                         δεν χορηγήθηκε πριν από την Πεντηκοστή

διότι έπρεπε πρώτα η θυσία του Κυρίου

                                                 στον Γολγοθά να προσφερθεί.

Ας υψώσουμε τα χέρια μας κι ας παρακαλέσουμε το Θεό

να στέλνει πάντα στον καθένα μας και σε όλους εδώ

το Πνεύμα το Άγιο, τη μεγάλη παρηγοριά μας,

                                                        τη μεγάλη προστασία μας,

 γιατί το ‘χομε τόσο ανάγκη,

                                           όσο ποτέ άλλο στην κοινωνία μας.